Klimat Portugalii ma charakter śródziemnomorski z pewnymi cechami kontynentalnymi, charakteryzujący się znacznymi wahaniami temperatury. Średnie roczne opady, około 561 mm, charakteryzują się znaczną zmiennością z roku na rok, z naprzemiennymi okresami obfitych opadów i ekstremalnej suszy. Intensywność opadów jest również nieregularna, czasami przekraczając 100 mm w ciągu jednego dnia. W Alentejo miesięczne nasłonecznienie wynosi średnio około 150 godzin w listopadzie, grudniu, styczniu i lutym, podczas gdy w lipcu i sierpniu może być ponad 350 godzin słonecznych. Alentejo doświadcza rocznego nasłonecznienia w zakresie od 2600 do 3000 godzin. Roczna dostępność bezpośredniego normalnego napromieniowania (DNI) w regionie waha się od 1918 kWh/m2/rok do 2097 kWh/m2/rok. Te dane DNI są niezbędne do oceny wykonalności finansowej i dokładnej analizy wydajności systemów skoncentrowanej energii słonecznej (CSP) w całym okresie ich eksploatacji.

Prognozy dotyczące dostępnych surowców w Alentejo wahają się od 653,3 kt/rok dla biomasy leśnej do 1416,3 kt/rok dla pozostałości rolniczych. Wskaźniki erozji gleby we wschodnim Alentejo wykazują znaczne różnice w zależności od użytkowania gruntów, przy czym uprawy wykazują wyższe wskaźniki erozji. Czynniki takie jak kierunek uprawy wpływają na obserwowane wskaźniki erozji. Największą erozję wykazują ugory pionowe (964 kg/ha/rok), następnie pszenica (90 kg/ha/rok) i ugory poziome (66 kg/ha/rok). Erozja jest mniej widoczna na obszarach z roślinnością spontaniczną (3 kg/ha/rok), Quercus (4 kg/ha/rok) i sosną (7 kg/ha/rok).
 

Jeśli chodzi o zarządzanie glebą, pastwiska stanowią poważny problem. Około 51% (2 miliony hektarów) użytków rolnych to trwałe pastwiska, głównie zasilane deszczem. Z tego 68% (1,36 miliona hektarów) składa się z pastwisk, które nigdy nie zostały poddane zabiegom ulepszającym. W rezultacie gleby te wykazują niekorzystne cechy fizyczne, chemiczne i biologiczne. Zwykle są kwaśne, mają niską efektywną miąższość, często w połączeniu z wychodniami skalnymi, i wykazują problemy strukturalne wpływające na magazynowanie wody i drenaż, co prowadzi do niskiej zdolności zatrzymywania wody. Zawartość materii organicznej jest również niewielka (<0,5%), co wpływa na aktywność mikroorganizmów i obieg składników odżywczych. Brak równowagi w niektórych minerałach, w szczególności w stosunku Mg/Mn, oraz ograniczona zdolność wymiany kationowej dodatkowo przyczyniają się do ich słabości. Cechy te sprawiają, że gleby są podatne na wpływ zmian klimatycznych i przedłużające się okresy suszy, zwłaszcza wiosną. Ponadto, ze względu na ograniczony potencjał produkcyjny i nierównomierny rozkład biomasy w ciągu roku, gleby te są podatne na erozję wodną przez większą część roku.